Lezen omdat het moet: maart 2016

Een tafel vol vlinders

Eenzaam reizen tot het einde

Het boek Een tafel vol vlinders is een boek met veel karakteristieke personages. Er is een link hieronder toegevoegd naar een goede samenvatting http://www.scholieren.com/boekverslag/67677. Om nog beter geïnformeerd te worden, zijn hieronder nog twee links te vinden van goede recensies.

https://www.vn.nl/een-tafel-vol-vlinders-tim-krabbe/ en http://vorige.nrc.nl//kunst/article2176188.ece/Boekenweekgeschenk_Krabbe_ontbeert_gouden_eind . Is er daarna nog interesse in de schrijver Tim Krabbé dan kan de volgende link nog gebruikt worden. http://www.timkrabbe.minkman.org/biografie.htm.

Er worden twee personages uitgebreid besproken. Er zijn nog wel andere personages redelijk belangrijk. Maar ik ga het alleen hebben over de twee hoofdpersonages.

De personages zijn Bram en Fred. Bram is een zoon van Fred maar niet zijn echte zoon. De vader van Bram heeft zelfmoord gepleegd. Fred was de voormalige vriend van Brams moeder. Toen ze uit elkaar gingen, is Fred nog steeds voor Bram blijven zorgen. Maar Bram is niet de echte zoon van Fred, ook al voelt dat wel zo.

Er wordt geen uiterlijk beschreven in het boek. Wel wordt duidelijk gemaakt dat het allebei mannen zijn. Nou Bram is in het begin van het verhaal wel echt nog een jongetje. De burgerlijke staat is ongehuwd. Het lijkt wel of Fred en Bram beiden een beetje surrealistisch door de maatschappij heen leefden. Niet betrokken met wat de werkelijkheid is en wat ander van je daarbij verwacht.

Fred was nog een student, toen hij de ‘vader’ werd van Bram. Hij was toen dus economisch en sociaal in een lage groep. Door het geluk dat Bram aan Fred gaf ging hij dingen doen die hij leuk vond. Uiteindelijk zorgde dit ook voor een groei op economisch en sociaal gebied.

Bram is een ingetogen, zelfbewuste, aardige en naïeve jongen. Dit alles is goed te halen uit het verhaal. Dat hij ingetogen is, wordt het best duidelijk op het moment dat de basisschooljuf tegen Fred zegt dat hij eenzaam is en daarmee ingetogen. Ook zit hij altijd alleen maar in het leeshoekje. Aardig is hij, omdat hij nooit ruzie met mensen wilt maken. Naïef is hij, omdat hij niet wil inzien dat hij een eenzaam leven leidt.

Fred is een jaloerse, zorgzame, liefdevol en eenzame man. Hij is jaloers ,omdat hij continu verkeerde gedachte creëert over hoe het is bij Bram die bij zijn moeder is. Zorgzaam, omdat hij voor Bram wilt blijven zorgen, terwijl de relatie met zijn moeder uit ging en het niet eens zijn eigen zoon is. Daarmee is hij ook liefdevol. Hij is eenzaam, omdat hij naast Bram eigenlijk lange tijd niks had. Pas na heel veel jaren ontmoet hij een nieuw iemand.

De mannen zijn aan elkaar verbonden door een relatie van lang geleden. De moeder van Bram had een relatie met de toen veel jongere Fred. Fred is gaan houden van Bram en heeft er zijn hele leven voor willen zorgen. Samen reisde ze veel niet alleen voor de krant waarvoor hij de reisjes maakte, maar ook omdat het leuk is. Het is een rare verbintenis die standvastig vol wordt gehouden. Blijkbaar werkt de relatie dus erg goed.

Het lijkt in het begin niet duidelijk maar Bram heeft een innerlijk conflict die pas later in het verhaal duidelijk wordt. Hij heeft ooit een boek gekregen van Fred waarin werd vertelt over een steen in Nieuw-Zeeland. Sinds Bram dat verhaal heeft gelezen, is hij er van overtuigd dat al zijn eenzaamheid opgelost zal worden door het aanraken van die steen. Na zijn eindexamen reist Bram hiervoor de halve wereld over. Na grote teleurstelling keert Bram uiteindelijk terug, eerst voor tijdelijk. Hij heeft het niet gevonden wat hij zocht, het einde aan de eenzaamheid. Terug in Amsterdam vindt hij uiteindelijk wel een einde hiervoor. Alleen om achter dit alles te komen, laat hij zichzelf eerst misbruiken.

Maar uiteindelijk vindt Bram wat hij al die tijd gezocht heeft. Fred zal dit helaas nooit te weten komen…..

Heldere hemel

Heldere Hemel

Heldere Hemel is een boek geschreven door Tom Lanoye. Tom Lanoye is een Vlaamse schrijver wat ook duidelijk terug te merken is in het verhaal. Het is uitgegeven in 2012. Het speelt zich af aan het einde van de Sovjet Unie.

Wil je nou voor dat je dit gaat lezen even een uitgebreide samenvatting lezen, dan raad ik je zeker aan om deze samenvatting te gebruiken http://www.scholieren.com/boekverslag/88977. Wil je nog twee andere recensies lezen, dan raad ik je zeker deze aan http://www.nrc.nl/nieuws/2012/03/13/tom-lanoyes-boekenweekgeschenk-lijkt-wel-door-mulisch-ingeblazen en http://www.volkskrant.nl/boeken/eindelijk-weer-een-goed-cadeau-bij-de-boekenweek~a3224934/ .

Het was in het begin een beetje onduidelijk boek maar hoe verder ik las hoe duidelijker ik het vond. De tijd en plaats zijn overduidelijk. Ik vind het een redelijk goed boek. Het is natuurlijk leuk om precies te weten waarom. Daarom zullen hieronder 4 argumenten te zien zijn. Ik geef per onderdeel een +, - of een +-. Hiermee kom ik op de uiteindelijke beoordeling.

Structureel argument

Ik vind de structuur vooral in het begin nog onduidelijk. Er vindt zich een verhaal tussen twee nog beetje onduidelijke plaatsen. Hoe verder het verhaal komt hoe duidelijker de structuur. De plaatsen zijn duidelijk, de personen zijn duidelijk. Na dit is het verhaal zeker goed te volgen. Ik vind dan ook dat de structuur redelijk goed is. Ik kom voor dit onderdeel uit op een +-.

Realistisch argument

Het is zeker een realistisch verhaal; het is namelijk gebaseerd op een waar gebeurd verhaal. Natuurlijk is het verhaal wel wat aangepast om het leesbaar te maken. En weet niemand welke gesprekken er vooraf in het getroffen huis hebben plaatsgevonden. Maar wat zeker is, is dat het verhaal zeker realistisch is. Het was daardoor ook extreem goed te volgen. Ik kom voor dit onderdeel op een + uit.

Emotioneel argument

Ik vind dit boek emotioneel in het begin zwak geschreven. Er wordt niet veel bekend over de personages en de daar bijhorende gevoelens. Als er al iets aan gevoel wordt besteed is slecht één onuitgewerkt gevoel. Dit kan te maken hebben dat vooral in het begin het overgrote deel in Sovjet Unie gebied plaatsvindt, maar ook de delen die in België plaats , kennen in begin weinig emotie. Hierdoor is vooral in het begin lastig om een duidelijk gevoel te kunnen vormen.

Later in het boek worden de emoties sterker en krijgen ze meer betekenis voor de personages. Er wordt juist heel uitgebreid overgeschreven. Daarom is dan ook dit deel stukken beter te volgen. Je voelt je veel meer betrokken bij de personages. Je kunt bijna raden wat de personages gaan denken. Het meer betrokken zijn met de personages maakt het verhaal goed te volgen. Ik kom voor dit onderdeel op een +- uit.

Stilistisch argument

De formulering van het verhaal is goed, er zitten geen tot weinig moeilijke woorden in. Geen onduidelijke constructies. Dit maakt het verhaal goed te volgen. Er kom dan ook voor dit onderdeel op een + uit.

Uitslag:

Na het uitleggen van de 4 verschillende argumenten zouden we op een algemeen cijfer uit moeten komen. Met een algemeen gevoel toelichting.

Het boek is goedgeschreven en zit duidelijk in elkaar. Het begin is wat lastig, daar moet even door heen gelezen worden. Daarna zal het verhaal snel duidelijk en beter te lezen worden.

De punten beoordeling zal als volgt zijn.

+ 2,5 punten - 1 punt

+- 1,5 punten

Door dit op te tellen komen we uit op de beoordeling:

De lege stad

De Lege Stad

De lege stad is een boek van Simone van der Vlugt. Het boek is uitgebracht in 2015. Het boek gaat over Rotterdam in oorlogstijd. Het boek is opgedeeld in delen wat het makkelijk te lezen maakt.

Rotterdam heeft een zwaar bombardement mee gemaakt wat veel families vernietigd heeft, dat is duidelijk in dit verhaal. Katja en haar man Daniel wonen een beetje aan de buitenkant van Rotterdam. Maar de familie van Katja runt een kruidenierswinkel midden in het centrum. Op de dag van het bombardement is het jongste zusje van Katja ziek, ze neemt haar mee naar haar eigen huis. Terwijl ze op weg naar huis is, vindt er een vreselijk bombardement plaats. Gelukkig is er een broer van Katja bij haar. Die zorgt dat Katja en Lieke veilig bij het huis van Katja en Daniel aankomen. Gelukkig komt de brand als gevolgen van na het bombardement niet zo ver. Katja, Lieke, Rien, Thijs en Daniel hebben het bombardement overleefd. De rest van Katja’s familie is overleden.

Daarna breekt de oorlog uit. Op het eerste gezicht lijkt alles redelijk mee te vallen. Maar toch sluiten Rien en Thijs zich aan bij het verzet. Al gauw blijken de Duitsers niet zo aardig te zijn als gedacht. Alles wordt voor Joden verboden. En Katja probeert haar Joodse vrienden duidelijk te moeten maken om te vluchten. Dit lukt haar echter niet. Samen met haar man lukt het wel om duidelijk te maken dat ze moeten onderduiken. Dit doen ze uiteindelijk in eigen huis. Ze zetten hun vertrek het in scène, alles gaat precies volgens plan. De joodse vriendin was zwanger en bevalt van een jongetje Samuel. Esther besluit de jongen bij zich te houden en borstvoeding te geven. Uiteindelijk lukt dit alles niet en is ze zwaar verzwakt. Esther en haar man worden verraden en worden opgepakt om uiteindelijk in een vernietigingskamp om te komen. Ze heeft haar zoontje Samuel verstopt in wat rotzooi. Als Katja er achter komt dat Esther en haar man niet meer terug zullen komen, neemt ze Samuel mee. Ze voedt hem op als haar eigen kind. Echter wilt ze niet dat Samuel haar mama noemt. Na de oorlog heeft alleen de moeder van Esther alles Jodenvervolging overleeft. Ze komt regelmatig op visite om Samuel te zien. Katja vertelt later pas dat Samuel het kind van Esther is. De moeder van Esther wist dit zo al zegt ze.

Katja heeft gedurende de oorlog een relatie met een Duitse officier Max Rössener. In eerste instantie wilt ze deze relatie helemaal niet. Ze wilt niks met de moffen te maken hebben. Later blijkt deze relatie zeker van pas te komen. Zo weet ze door deze relatie haar broes die in het verzet zitten meerdere malen in veiligheid te stellen. Ook Daniël heeft ze zo proberen te beschermen, nadat hij met artsen door heel Rotterdam een oproep had gedaan waar de Duitsers niet van gediend waren. Later blijkt at Daniël is overleden tijdens zijn tewerkstelling in Duitsland. Wel weet ze door deze relatie Samuel in veiligheid te brengen. Het jongetje is zo overduidelijk Joods maar de officier gelooft haar dus de Duitsers kunnen haar niks maken. Hoe verder het verhaal treedt hoe serieuzer de relatie wordt.

Dit was een kleine samenvatting van het verhaal. Het is natuurlijk erg begrijpelijk dat je na het lezen van deze samenvatting wat meer geïnteresseerd bent geworden en dat je meer wilt weten, dan heb ik hier voor nog een link naar een samenvatting http://www.scholieren.com/boek/13018/de-lege-stad/zekerwetengoed.

Ik heb ook nog wat links naar recensies hier onder staan. Het is namelijk altijd leuk om iets meer achtergrondinformatie te hebben. Echter er waren nog geen goede recensies te vinden, omdat het boek zo nieuw is. Er heeft nog geen één krant over geschreven.

- http://tboekenblog.blogspot.nl/2015/04/recensie-de-lege-stad-simone-van-der.html

- http://thrillerlezers.blogspot.nl/2015/04/de-lege-stad-simone-van-der-vlugt_17.html

Nu het verhaal redelijk ter sprake is gekomen, ga ik vertellen wat ik van het boek vind. Vanaf hier begint dan ook de recensie.

Ik heb vier argumenten bedacht waarom ik dit boek vind zoals ik het vind. Ik gebruik hier een systeem waarmee ik tot een uiteindelijk cijfer kom.

Ik vind het boek op een mooie manier geschreven. Het kwam zeker ook af en toe verrassend over. Zoals dat de politie ineens binnen viel om Samuel op te halen. En dan later dat Max zorgde dat Katja Samuel mocht houden. Ik had tijdens het lezen niet echt verwacht dat de politie zou komen. Al helemaal niet, omdat Katja onder tussen zo’n goede band had opgebouwd met Max. Maar al helemaal dat Max Katja geloofde dat het kind van haar was. Terwijl in het hele boek gesproken wordt over hoe duidelijk Samuel joods was. Dit was zeker verrassend en mooi. Daarom ook voor dit onderdeel een +.

Het structuur in het boek is goed, echter waren sommige verhaallijnen naar mijn mening net iets te kort uitgewerkt. Ik vond het daarentegen dan wel weer prettig dat iedere verhaallijn zeker voldoende ter sprake kwam en de personages goed uitgewerkt waren. Het zou alleen prettiger zijn geweest als sommige lijnen net wat groter waren gemaakt. Ik geef voor dit onderdeel dan ook een +-.

Het boek heeft mij op zekere zin weten te raken. Het meeleven met de personages werd absoluut niet moeilijk gemaakt. Het was bijna dat je mee wilde denken, of dat je wilde zeggen nee niet doen. Vaak tijdens het lezen moest ik denken aan hoe ik me zou voelen wanneer ik ineens mijn halve familie kwijt was en dan alsnog moest doorleven en voor kinderen zorgen, daarnaast ook nog een kind opnemen. Het boek heeft mij zeker emotioneel geraakt. Zoals bij de beschrijving van het bombardement en het achter komen van het verliezen van Katja’s familie. Ik moest bijna huilen. Ik geef dit onderdeel dan ook een +.

Het boek is zeker realistisch. Er staan veel feiten in. Ook staan er veel verhalen in die mij bekend voorkomen die ook over de oorlog gingen. Het verhaal is zo opgebouwd en zo realistisch dat het net echt had kunnen gebeuren. Ik geef dan ook voor dit onderdeel een +.