Lijmen/ het been

 Lijmen/ het been

Ik heb weer een boek gelezen. Dit boek heet lijmen/ het been en is van Willem Elsschot. Elsschot kwam uit België en dat is duidelijk terug te vinden in het taalgebruik. Er staan ook veel Franse zinnen. Het boek gaat over een oplichtingbedrijfje. En in het verhaal lees je hoe iemand dat wordt aangeleerd.

Ik heb vier argumenten bedacht om uit te leggen wat ik van het boek vind. Ik zal beginnen met een structureel argument, vervolgd door een esthetisch argument, moreel argument en als laatst een realistisch argument.

Structureel argument:

Ik vond het een boek dat moeilijk te lezen was. Dit kwam onder andere, omdat er ook hele Franse teksten instonden. Ik spreek zelf geen Frans dus die lappen teksten sloeg ik dan over waardoor ik sommige dingen niet kon volgen. Ook worden er Vlaamse uitdrukkingen gebruikt die ik niet kende. Het is in redelijk oude taal geschreven dat is moeilijk te volgen.

Er zat niet echt vaart in het verhaal. Er word heel diep op dingen ingegaan, terwijl alles alleen beschrijvend wordt beschreven dus je begrijpt niet wat er in een hoofd van het karakter omgaat. En als er dan hele verhalen worden beschreven in een beschrijvende situatie denk je niet snel van wat leest dit prettig. Dan zit je meer tot het eind van het hoofdstuk te wachten, zodat je het boek even weg kan leggen voor een pauze.

Esthetisch argument:

Het boek is wel verrassend geschreven voor een deel, toch zitten er erg veel clichés in verwerkt. Na een tijdje heb je wel door wat het patroon is, dan wordt er te veel doorgegaan op dat patroon. Dat maakt dat je denkt, ja nu weet ik het wel.  Bijvoorbeeld de manier waarop iemand opgelicht wordt dat heb je redelijk snel door maar er wordt dan zoveel over doorgegaan.

Moreel argument:

Het boek gaat gewoon over een oplichtingbedrijfje dus de hoofdpersonen zijn niet echt heel goed. Ze zijn eigenlijk duidelijk slecht. Je hebt dan nog wel een beetje de sul en de slimmere. Maar het is saai om een verhaal te lezen dat zo duidelijk is uitgestippeld. Waar zo duidelijk wie slecht is.

Realistisch argument:

Er zijn ook wel goede dingen aan dit boek. Ik vind bijvoorbeeld wel dat er een verhaal is geschreven die ook echt gebeurd zou kunnen zijn. Misschien niet precies zo als het er staat maar een vergelijkbare situatie zal best wel kunnen. Dat zou vroeger gekund hebben maar nu ook. Dat maakt dat er toch iets van belevingswereld is.

Al met al geef ik het boek een 4!

Dit heeft vooral te maken met taalgebruik en de voorspelbaarheid. Dit zijn dingen die negatief werken tijdens het lezen. Het is niet lager omdat de belevingswereld nog redelijk te doen was door dat het redelijk realistisch was.

Als je dan toch nog enthousiast bent geworden om dit boek te lezen heb ik nog een samenvatting voor je. De link vind je hieronder.

http://www.scholieren.com/boekverslag/70328

Daarnaast heb ik ook nog wat andere recensies voor je. Die staan hieronder. Ik kon er niet zo heel veel vinden dus er staat ook iemand anders zijn weblog op.

http://dizzie.nl/boek/lijmen-het-been-9789078432326

http://imegeuzendam.blogspot.nl/2014/03/lijmenhet-been-willem-elsschot.html

OEROEG

Hollands kan geen inlands zijn!

Het is weer tijd voor een nieuw boek. Dit keer ga ik vertellen over het boek Oeroeg. Ik heb natuurlijk zoals gewoonlijk er wel weer een link naar een samenvatting bij gedaan. http://www.scholieren.com/boekverslag/57513 . Het boek is geschreven door Hella S. Haasse. Ben je geïnteresseerd in haar. Hier is een link http://www.hellahaasse.nl/web/Biografie.htm .

Nu je vrij gedetailleerd weet waar het verhaal over gaat, is het leuk om na mijn eigen verhaal ook het verhaal van andere mensen over dit boek te lezen. Daarom zijn er ook 2 links te vinden naar 2 verschillende recensies.

http://www.trouw.nl/tr/nl/4324/Nieuws/article/detail/1614722/2009/10/24/Oeroeg-toont-Indonesiers-hun-ware-ziel.dhtml     

http://recensies.infonu.nl/kunst-en-cultuur/47271-boekrecensie-oeroeg-hella-s-haasse-nederland-leest.html     

            

Er zijn 2 centrale personages in het boek. De ik-persoon en Oeroeg. Van de ik-persoon wordt de naam niet duidelijk.

Mijn blog zal vooral gaan over deze 2 centrale personages. Er zijn nog vele figuren maar er valt zo veel over deze 2 jongens te vertellen. Ik dacht dat is wel genoeg voor nu. Ik ga eerst wat over de jongens apart vertellen  en dan pas over de relaties and stuff.

IK-PERSOON

De ik-persoon is een blanke Hollandse jongen geboren in Nederlands-Indië.  In het begin van het verhaal is hij 6 op het moment dat hij naar Holland gaat, is hij rond de 18. In mijn hoofd is hij een blanke blonde jongen met blauwe ogen. In het boek komt echter alleen naar voren dat hij blank is voor de rest niet zo heel veel. Op het moment dat hij ouder wordt en op het internaat zit, is het een erg lange slungel. Hij is mager. Het duurt erg lang voor hij klaar is met zijn puberteit als je die vergelijkt met Oeroeg. Het lijkt me logisch aangezien het een Hollandse jongen is en nog niet volwassen. De burgerlijke staat is ongehuwd.  Als blanke Hollandse jongen is de sociaaleconomische positie van die knaap erg hoog. Zijn vader is rijk en bezit een bedrijf. Hij heeft geld zat om hem naar goede scholen te sturen. Omdat hij blank is, heeft hij automatisch -vooral in de tijd van het verhaal- een hoge sociale positie. En is eigenlijk bijna iedereen lager.

De ik-persoon heeft een aparte karakteristieke beschrijving zo is hij erg naïef maar ook heel trouw. Hij is naïef, omdat hij pas na een hele lange tijd wilt inzien dat hij zo’n beetje de enige is die geen verschil in huidskleur ziet en dat hij niet wil inzien dat niet iedereen denkt zo als hem. Er wordt niet heel veel duidelijk over hem maar wel dat hij een vechter is. Want allebei zijn ouders zijn er nog nooit echt voor hem geweest maar hij heeft toch zijn weg weten te vinden. Ook toen zijn ouders gingen scheiden heeft hij zich sterk gehouden.  Hij is erg in zich zelf getrokken. Hij toont niet veel emoties en heeft niet snel nieuwe vrienden.

OEROEG

Oeroeg in een donkere inlandse jongen dus geboren in Nederlands-Indië. Het is niet helemaal duidelijk hoe oud hij is. Wel wordt gezegd dat de moeders tegelijk zwanger waren dus veel tijd samen doorbrachten. Ik verwacht daarom dat Oeroeg ongeveer even oud is als de ik-persoon dus een periode van z’n 6^e levensjaar tot ongeveer zijn 18^e. In mijn hoofd is hij een donkere jongeren met zwart haar en donkere ogen. In het boek komt alleen naar voren dat hij donker is. Is in het begin niet extreem veel kleiner dan de ik-persoon. Maar uiteindelijk wordt hij toch een stuk kleiner, want hij is rond zijn 12^e jaar wel zo’n beetje uitgegroeid en vormt zijn lichaam naar een volwassen  man met rondingen en kracht. Het is een inlander die duidelijk een bepaalde periode wel een oogje op iemand heeft gehad. Op het  moment dat hij verhuist, is die liefde dan ook over en kom ik niet meer te weten dan dat hij ongehuwd is.

Het leven van Oeroeg was vooral niet rustig ook in sociaaleconomische positie is er veel verandering voor hem geweest. Eerst had hij het als inlander best goed. Toen heel slecht en uiteindelijk heeft hij zichzelf best wel opweten te werken. Als inlander heeft hij een best hoge sociale positie. Maar als inwoner van Nederlands-Indië niet. Hij is niet blank en wordt daarom zwaar onderdrukt en moet continu genoegen nemen met buiten gesloten worden en alle nare gevolgen van racisme. Ook economisch gezien gaat het niet al te best. Hij had een redelijk leven totdat zijn vader doodging, toen werd hij echt arm. Hij heeft altijd van iemands anders geld moeten leven, want zijn familie had absoluut het geld niet voor scholing en groei.

Oeroeg heeft aparte psychologische kenmerken. Dat komt waarschijnlijk door zijn continue besef van minder zijn in de maatschappij. Hij is bijvoorbeeld erg stil vooral als hij jong is, durft hij niet echt te praten. Zo is er bijvoorbeeld een moment dat de vader van de ik-persoon wat tegen hem zegt maar hij durft niks terug te zeggen. Ook is hij goed met geheimen hij hoort en ziet een heleboel maar zegt niks. Dit word vooral pijnlijk duidelijk op het moment dat de ouders van de ik-persoon scheiden en het in het boek duidelijk wordt dat Oeroeg al lang wist dat dit zou gebeuren. Oeroeg is ook erg verlegen als hij jong is. Hij durft niet snel wat te zeggen en stapt niet zomaar op iemand af. Ook is hij goed in dingen aanvoelen. Heel veel dingen worden niet uitgesproken maar hij voelt ze aan.

RELATIE

De ik-persoon heeft het moeilijk met volwassen worden. Zijn vriend Oeroeg wordt dat veel sneller. Ze groeien langzaam uit elkaar. De ik-persoon gaat naar de beste scholen. Oeroeg gaat naar een school voor inlanders. Oeroeg weet zijn kansen goed te benutten. De ik-persoon wordt steeds meer van zijn vriend verwijderd en verliest de grip op het leven van zijn vriend. Oeroeg creëert een enorme afzet tegen de maatschappij. Dit kan gezien worden als het begin van de weerstand tegen het Nederlandse  kolonialisme in Nederlands-Indie.

De jongens zijn vrienden aan het eind waren ze vrienden.

De vliegeraar

De vliegeraar

Khaled Hosseini

Ik heb het boek De vliegeraar gelezen. Dit vond ik een erg leuk boek. Ik kan wel heel leuk gaan vertellen wat ik van het boek vind, maar het is misschien handiger om eerst een korte samenvatting te geven.

Het gaat over een Hazara jongen Hassan  en een Pashtun jongen Amir. Ze zijn gevoed door dezelfde min. Ze groeien op in Afghanistan. Een land waar de Hazara’s zwaar onderdrukt worden.  De vader van Amir is een belangrijk persoon in Kabul. De moeder van Amir is overleden.

De vader van Amir is opgegroeid met de vader van Hassan. Hij heeft daarom Hassan en zijn vader opgenomen. Hassans moeder is verdwenen. De jongens zijn dol op elkaar. Alleen kan Amir erg gemeen zijn naar Hassan. Hassan heeft namelijk geen school en begrijpt daardoor niet alles wat Amir zegt.

Elke winter wordt er in Kabul vliegerwedstrijden gehouden. Hier wordt dan een vlieger gemaakt. En de draad van de vlieger zit vol met stukjes glas. De kunst is om de andere vliegers door te snijden. Amir en Hassan vormen altijd een team. De winter waar het overgrote deel van het verhaal zich afspeelt,  is de winter waarin de jongens winnen. Ze zijn de vliegeraars van Kabul.

Op weg naar huis nadat ze net hebben gewonnen, overkomt Hassan iets vreselijks. Als je dit wilt weten. moet je echt het boek lezen. Amir ziet dit, hij doet alleen niks.

Als er oorlog uitbreekt in Afghanistan dan vluchtten Amir en zijn vader naar Amerika. Hassan en zijn vader woonde op dat moment al niet meer bij Amir. De reis naar Amerika is gevaarlijk en er gebeurt onderweg veel. Hoe Amir over zijn vader denkt in de tijd van Afghanistan wordt extreem duidelijk. Dit beeld van zijn vader verandert wel als ze in Amerika zijn.

In Amerika leidde ze een armoedig bestaan. En dat terwijl ze tot de rijkste en machtigste families van Kabul hoorde. Amir slaagt erin om Engels te gaan studeren op de universiteit. Hij wordt schrijver.

Als zijn vader is overleden, vindt er contact plaats met een oude bekende van Amirs vader uit Kabul. Door dit alles overhoop gooiende telefoontje besluit Amir een reis te maken naar zijn geboorteland Afghanistan. Daar komt hij achter een heftig familieprobleem. Zijn hele leven is plotseling overhoop. Zijn jeugd kapot, alles weg.

Dit is in het kort dus waar het boek over gaat. Als je wilt weten hoe de dingen aflopen, moet je het boek zeker lezen. Het is een echte aanrader.

Maar nu eigenlijk de reden waarom ik dit allemaal schrijf is, omdat ik wil vertellen wat ik van het boek vind. Ik vond het gewoon een echt goed boek. Hiervoor heb verschillende argumenten.  Ik zal beginnen met het verhaal argument, daarna zal een kan het eigenlijk wel argument komen, vervolgens het anders dan anders argument, en tot slot het is gewoon goed argument.

Het verhaal argument (structurele argument)

Het verhaal is erg goed geschreven. Er zit een duidelijke lijn in. Er is geen een moment dat je even verslapt en je aandacht verliest. Je wordt continu van alles verteld. Je leert de mensen op een heel stapsgewijze manier kennen. Je begint duidelijk bij de jeugd. Je maakt de hele ontwikkeling van Amir mee. Het is leuk om te lezen hoe hij volwassen wordt. Hoe hij anders gaat denken. Het is leuk om langzaam iemand te leren kennen. Na een vrij korte tijd denk je een bepaald persoon te leren kennen. Maar dan kom je in een nieuw tijdperk aan van het leven en blijkt het toch totaal niet het geval te zijn.

Kan het eigenlijk wel argument (realistische argument)

Vaak als je een verhaal leest, heb je toch wel een beetje het idee dat er niet heel veel van klopt. Dat de lijnen niet goed uitgedacht zijn. Dat de personages pas tijdens het schrijven van het boek tot stand zijn gekomen.  In dit geval klopte dit alles totaal niet.

Vanaf het begin af aan werd alles heel duidelijk beschreven. Het was net of ik in het Kabul van Amir liep. En dat hij mijn zijn verhaal vertelde. Het was net of Hassan zelf zijn verhaal vertelde. Dat dit niet gebeurde door de ogen van Amir. Het was allemaal zo logisch geschreven. Dat leest echt prettig.

Je hebt ook wel is dat iets zo logisch is geschreven dat je toch wel kan voorspellen wat er gaat gebeuren. Dat was in dit geval echt niet aan de orde.

Anders dan anders argument (vernieuwingsargument)

Heel vaak als je verplicht moet lezen krijg je van die voorgekauwde boeken dat je dan moet lezen. Het is altijd erg prettig als je zelf mag kiezen. Dan is het tenminste je eigen keus om een stom boek te lezen. Of je kunt zoals in mijn geval een boek nemen dat ook echt goed is.

Er wordt een cultuur in beschreven die ik helemaal niet ken. En dat wat ik er van wist. blijkt niet eens te kloppen. Het ligt allemaal veel ingewikkelder. Het is absoluut geen boek dat een kaaskop een dom iets doet. En hop je hebt een boek. Het is een andere cultuur.

Andere manieren van doen, andere cultuur, andere verhaallijnen dan ik gewend ben. Het was dus wel even wennen toen ik het las. Het is absoluut geen kaaskoppen boek.

Het gewoon goed argument (emotioneel argument)

Het lijkt me onder tussen wel duidelijk wat ik van het boek vind. Maar ik wist nog net mijn hersenen zo ver te krijgen om er nog een laatste argument uit te persen.

Toen ik het boek zat te lezen werd ik geraakt door het lijden van de Hazara’s. Het ingesleten gedrag van de Pashtuns. Het verhaal van de jongens die een verschillend leven hebben met een ander geloof maar toch zo dicht bij elkaar kunnen zijn.

Ik werd meegesleurd in het familiegeheim. Voelde de pijn die Amir had toen hij terug kwam in het Kabul dat hij niet meer herkende als Kabul. Kapotgeschoten door de oorlog.

Ik voelde mee toen Amir trouwde. Ik voelde mee toen er werd beschreven hoe Hassan meerdere malen beroofd werd van zijn lichaam.

Je wordt zo meegetrokken in dit boek. Emoties krijgen bijna de vrije loop.

Het Diner

Het Diner

Het boek ‘Het Diner’ speelt zich af in een restaurant. Op de kaft van het boek wordt dit benadrukt door dominant een kreeft af te beelden die duidelijk bedoeld is om op te eten. Het boek dat ik heb staat ook duidelijk een verwijzing naar de film door de hoofdpersonages uit de film duidelijk zichtbaar te maken. De kaft van het boek zegt al redelijk veel over het verhaal. Een kreeft is een verwijzing naar het eten, het verhaal speelt zich voor de grootste delen af in een restaurant. Ook vertelt het uiterlijk van de acteurs dat op de kaft te vinden is al iets over de personages in het boek.

Het boek gaat over een familie bestaande uit twee gezinnen. Het ene gezin is Serge Lohman, Babette Lohman, de biologische zoon en de zoon uit Bakino Faso die heet Beau maar zijn bijnaam is Faso. Dan heb je het andere gezin dat bestaat uit de heer Lohman, Claire Lohman en Michel.

De ouders gaan uit eten, omdat ze iets moeten bespreken over wat de zoons gedaan hebben. Het volledige diner wordt er eigenlijk vooral omheen gedraaid. Op een bepaald moment heeft de vader van Michel de telefoon van Michel in zijn broekzak zitten en komt daar achter in het restaurant omdat hij gebeld word.

Zijn zoon wil zijn mobiel komen ophalen en de vader zorgt dat hij buiten staat, zodat Michel zijn telefoon kan ophalen. Op het moment dat hij buiten staat besluit hij in de telefoon te kijken van Michel. Daar ziet hij een schokkend filmpje waardoor hij bevestiging kreeg voor iets wat hij eigenlijk al langere tijd wist. Michel komt erachter dat zijn vader van zijn geheim weet. Waar zijn neef ook bij betrokken is.

Op dit moment komen er allemaal heel belangrijke details wat zonde is om te vertellen anders weet je al precies hoe het boek gaat zonder dat je het gelezen hebt. Ik kan ook niet verder op het verhaal ingaan zonder de alles onthullende gegevens te moeten vermelden. Dus wil je weten hoe dit boek verder gaat zou je het toch echt zelf moeten gaan lezen. Je moet wel alleen tegen het gevoel van een gespannen sfeer kunnen, want dat zou je het hele boek door wel voelen.

Als je recensies hebt gelezen van het boek moet je er niet te veel waarde aan hechten. Ik persoonlijk vind het een heel slecht boek en doet dan ook volledig niet aan mijn verwachtingen. Ik vind het een teleurstellend verhaal met te lange lijnen waar geen lekker tempo inzit. Het is of je leest hoe een slak 10 meter voortkruipt in 300 pagina’s. Mijn moeder vertelde mij dat ik dit boek moest lezen, omdat ze het zelf een leuk boek vond maar ze had naar mijn mening geen gelijk.

Herman Koch is de schrijver van het boek tot verbazing van velen kende ik de schrijver niet. Ik herkende de naam maar wist er verder geen associaties mee te leggen. Na het lezen van een boek is het altijd handig om even wat informatie over de schrijver op te zoeken.

Herman Koch is geboren in Arnhem op 5 september 1953. Hij heeft een tijd lang onder een pseudonaam geschreven dat was Menno Voorhof. Hij is een echte alleskunnen het is acteur, schrijver en columnist. Zijn debuut was met het boek ´Het Diner´. Hij schreef nog meer bekende werken zoals geachte heer M.,  Zomerhuis met zwembad, Red ons, Maria Montanelli en nog vele andere bekende werken. In zijn jeugd wist hij duidelijk nog niet wat hij moest doen. Hij is van het Montesorri lyceum, waar hij op zat,  getrapt, heeft een paar maanden Russisch gestudeerd en heeft een jaar op een boerderij in Finland gewerkt. Hij lijkt nog steeds niet helemaal te kunnen kiezen wat hij nu precies wil zijn, omdat hij nog steeds meerdere dingen tegelijkertijd doet. Dus als ik ooit de kans zou krijgen om deze man te ontmoeten en ik mocht hem een vraag stellen nou dan weet ik het wel. Wat zou u later willen worden als u groot bent?

Ik heb dit boek gelezen, omdat je nou eenmaal boeken van de ‘grote mensen’ (ze zeggen dat het goed voor je is, maar ondertussen moet je lezen wat je wordt voorgeschreven) moet lezen. Ik heb dit boek gelezen in de meivakantie en de eerste weken school daarop volgend. Tijdens het boek was ik vooral moe, omdat het tempo waarin verteld wordt me veel te laag lag. Ik had dan ook een vraag continu: ‘Mag het wat sneller?’. Mijn mening over het boek zo ver je die kon hebben was wel goed. Ik had veel goede kritieken gehoord. Maar al snel kwam ik erachter dat het helemaal niet zo’n lekker boek is. Mijn mening is dus veranderd. Het gehele boek wacht je tot de spanning zijn toppunt bereikt en dan eindelijk wat gaat gebeuren. Maar op het moment suprême wordt er nog te veel omheen gedraaid met allemaal afdwaal lijnen waardoor het eind niet de aandacht krijgt die ik vind dat het recht op heeft. Over het algemeen kun je wel zeggen dat het taalgebruik erg omslachtig is. Er worden te veel uitgebreide zijlijnen geschreven, ze leiden te veel af van waar het omgaat.

Het mooiste deel in het boek vond ik het begin waar het gelukkige gezin werd beschreven. Ik vind dit mooi, omdat verder in het boek een duidelijk anti-beeld hiervan wordt gecreëerd. 

De man van je leven

Verdwaald in een plan van gedachte

De man van je leven is een boek geschreven door de schrijver Arthur Japin. Hier is een link naar de site van de Arthur Japin. http://www.arthurjapin.nl/web/biografie.htm . In het plaatje hieronder zie Arthur Japin.

Er zijn 3 belangrijke personages in het boek te vinden. De personages zijn Tilly (haar echte naam is Mathilde), Marcus en Iris.

Tilly is een vrouw van 40 die gehuwd is met haar man Marcus. Het wordt in het boek niet duidelijk hoe ze eruit ziet. De karaktereigenschappen zijn: ze is georganiseerd. Ze denkt dat ze goed kan plannen. Zij boekt bijvoorbeeld altijd de vakanties. Tilly is erg gesloten zo vertelt ze niet waar mee ze zit. En vertelt haar man ook niet dat ze terminaal ziek is in eerste instantie. Later vertelt ze het wel. Ze is vreselijk jaloers want het plan dat het hele boek door wordt verteld, blijkt een grote jaloerse actie te zijn naar haar man toe. Tilly kan ook slecht tegen verandering. Ze kan er niet tegen dat ze ziek is, wat nog wel te begrijpen is. Ze kan er ook niet tegen dat ze niet alles meer kan controleren of dat haar relatie veranderd is.

Marcus is een man van midden 40. Hij is getrouwd met zijn vrouw Tilly; hij heeft alleen nog een andere vrouw. Uit het boek blijkt niet hoe hij eruit ziet. Zijn karaktereigenschappen zijn: Marcus is een vreselijke leugenaar want hij liegt tegen zijn eigen vrouw. Hij is namelijk vreemdgegaan en ontkent dat continu. Omdat hij vreemdgaat, is hij ook ontrouw. Marcus is ook vreselijk chaotisch dat blijkt vooral uit het feit dat hij veel dingen vergeet zoals de nieuwe kreeft in een bak doen. Ook is hij erg onzelfstandig, omdat hij het duidelijk laat merken dat hij het prettig vind dat hij niks zelf hoeft te regelen, omdat Tilly toch alles doet.

Iris is een vrouw van 39. Zij is ongehuwd. Uit het boek werd niet duidelijk hoe zij eruit zag. Er werd wel veel verteld dat zij er hetzelfde uitzag als Tilly. Haar karaktereigenschappen zijn: bezitterig dat blijkt vooral uit de stukken waar wordt verteld hoe Marcus vreemd ging. En ook tussen de verschillende gesprekken die Iris met Tilly heeft gehad. Ze is arrogant, omdat ze continu laat merken dat zij vindt dat ze de enige is die nog weet hoe de situatie er uit ziet en wat er aan de hand is. Ook zegt ze vaak dingen waaruit af te leiden is dat ze vreselijk arrogant is. Ze is zelfbewust want ze weet wel heel goed wat ze kan en niet en hoe ze moet reageren op bepaalde dingen ook weet ze wat ze wil en niet. Ze weet ook vaak al hoe ze dat wil bereiken. Ook is ze een leugenaar.

De verschillende karakters worstelen duidelijk allemaal met een innerlijk conflict en een uiterlijk conflict. Omdat de conflicten van Tilly het duidelijkst zijn begin ik daar mee. Tilly heeft als innerlijk conflict dat ze terminaal ziek is. Zij weet hier niet goed mee om te gaan. Haar uiterlijke conflict is de woede naar haar man, omdat die is vreemdgegaan.

Iris heeft als innerlijke conflict dat ze eigenlijk niet weet wat ze moet doen en het hele boek door lijkt ze ook een beetje in strijd te zijn met haar zelf of ze weg moet gaan of niet. Dit is een conflict omdat tegen haar karaktereigenschap is. Haar uiterlijke conflict is de woede maar toch begrip naar Marcus dat die haar verlaten heeft en dan uiteindelijk toch opnieuw met hem geconfronteerd moet worden.

Marcus innerlijke conflict is dat hij moeite heeft gehad met het accepteren dat zijn leven overhoop ligt en dat het voor een deel aan hem zelf ligt. Het uiterlijke conflict is dat hij moeite heeft met de situatie waar Tilly hem in heeft gebracht.

Er zijn duidelijk verschillende relaties tussen de verschillende personen te vinden deze beschrijving kun je ook zien als een samenvatting van het boek. Voor een uitgebreide samenvatting kunt u op de volgende link klikken. http://mustreads.nl/recensie-de-man-van-je-leven-arthur-japin/

Tilly is de vrouw van Marcus. Zij zijn al twintig jaar getrouwd. Marcus heeft alleen niet een vrouw want hij gaat vreemd. Zijn geheime tweede vrouw waar hij niet mee getrouwd is, is Iris. Als Tilly er bij toeval achter komt dat haar man vreemd gaat, besluit ze uit te zoeken met wie. Op die manier komt Tilly heel veel over Iris te weten. Terwijl Iris niet zo heel veel weet over Tilly. Het enige wat Iris weet is dat Marcus vreselijk veel van Tilly houdt. Als Tilly dan Iris uitnodigt ontstaat er een band. Eerst lijkt die van beide kanten als vriendschappelijk maar later blijkt dat alleen Iris het vriendschappelijk wil houden. Tilly is vooral bezig met een achterdochtig plannetje. Tilly vindt Iris een verbeterde versie van zichzelf, vooral spannender.

Voor verschillende recensies van het boek kunt u de volgende linken gebruiken. Ze zijn van Vrij Nederland en NRC. http://www.vn.nl/Boeken/Review/De-man-van-je-leven.htm en http://www.nrclux.nl/de-man-van-je-leven-arthur-japin/nl/product/1195330/

Dit plaatje is een samenvatting van het boek. Want de reden dat Iris Marcus ontmoet is niet zomaar. En de reden dat Tilly Iris ontmoet