Men moet zijn zomers nog tellen, zijn vonnis
nog vellen, men moet zijn winter nog sneeuwen
men moet nog boodschappen doen voor het donker
de weg vraagt, zwarte kaarsen voor in de kelder
men moet de zonen nog moed inspreken, de dochters
een harnas aanmeten, ijswater koken leren
men moet de fotograaf nog de bloedplas wijzen
zijn huis ontwennen, zijn inktlint vernieuwen
men moet nog een kuil graven voor een vlinder
het ogenblik ruilen voor zijn vaders horloge –
Ik vind het een apart gedicht. Ik begrijp niet helemaal waar het over gaat. Het klinkt of hij een te doen lijst heeft gemaakt. Maar van plaats dat je het handig kan bekijken, moet je rare regels gaan lezen. Ik vind het niet echt mooi. Maar dat komt denk ik meer door dat ik het niet begrijp. Het lijkt net of ik twee teksten dwars door elkaar heen lees.Het doet me ook een beetje denken aan een oude man die niks te doen heeft dus onbegrijpelijke gedichten gaat maken. Het is gelukkig niet zo'n heel lang gedicht. Anders had ik het einde echt niet gehaald. Het is te verwarrend.
